Inhalator – skuteczna pomoc w leczeniu

Istnieje całe spektrum chorób górnych dróg oddechowych, które poza farmakoterapią można dodatkowo leczyć inhalacją. Różnorodność tych schorzeń doprowadziła do intensywnego rozwoju w zakresie inhalatorów. Dlatego ważne jest dopasowanie sprzętu do wymagań, jakie niosą ze sobą konkretne substancje lecznicze. Wszystko to, aby jak najbardziej wyjść naprzeciw potrzebom pacjentów.

Inhalator – co to za urządzenie?

Umożliwia on dotarcie do jam obocznych nosa, oskrzeli i pęcherzyków płucnych dzięki temu, że zachowuje bardzo drobne wielkości molekuł. Anatomiczna budowa układu oddechowego jest taka, że uniemożliwia dostarczanie w wymienione obszary substancji, których średnica jest większa niż 5 mikronów. Tak więc inhalator generuje aerozol z zawieszonymi cząstkami ciał stałych w postaci proszku lub cieczy w postaci zawiesiny. W nich zawarty jest lek, który pacjent wprowadza dzięki wdychaniu tego aerozolu wprost do miejsca, gdzie rozwija się choroba. Dzięki temu leczenie jest skuteczniejsze niż same tabletki, syropy.

Wymienia się 3 rodzaje inhalatorów:

• Inhalatory tłokowe (kompresory pneumatyczne),

• Inhalatory ultradźwiękowe,

• Inhalatory “proszkowe” (kieszonkowe DPI), są to leki z gotowym inhalatorem dostępne na receptę w aptekach.

Kiedy pomocny?

Inhalacje sprawdzają się i są zalecane w następujących schorzeniach:

• mukowiscydoza,

• astma oskrzelowa,

• zapalenie płuc,

• rozedma płuc,

• przewlekłe zapalenie oskrzeli,

• przewlekła obturacyjna choroba płuc,

• nadciśnienie tętnicze płuc.

Leki dostarczane przez inhalacje w tych przypadkach chorób mają głównie działanie przeciwzapalne, rozkurczające oskrzela, rozrzedzanie i ułatwianie wykrztuszania wydzieliny. W postaci inhalacji dostarczane są również antybiotyki.

Inhalatory pneumatyczne właściwości

Zwane inaczej inhalatorami tłokowymi, kompresorowymi. Są najbardziej popularne na rynku, w związku z tym przyjrzymy się ich parametrom. Inhalatory te dają możliwość podawania wszystkich leków, solanek, antybiotyków przeznaczonych do przyjmowania metodą wziewną. Są również przeznaczone dla wszystkich, zarówno niemowląt, jak i osób starszych. Osoby mające problemy z wydolnością oddechową też mogą z nich korzystać.

Inhalator pneumatyczny zbudowany jest z elektrycznego kompresora (sprężarki) i pojemnika na lek, czyli nebulizatora. Są te części połączone przewodem powietrza. Zawarte są tu również końcówki, takie jak, maska, ustnik i końcówka donosowa.

Inhalatory tłokowe – zalety:

• przystępna cena,
• trwałość,
• możliwość podawania wszystkich leków,
• brak ograniczenia wieku pacjenta,
• łatwość wymiany filtrów powietrza,
• możliwość stosowania dodatkowych akcesoriów, np. zestawu do płukania zatok.

Wady:

• są głośniejsze niż ultradźwiękowe, co zmniejsza komfort korzystania, szczególnie u dzieci,
• istnieje konieczność podłączenia ich do gniazdka,

• jakość aerozolu zależy od parametrów i czasu eksploatacji sprężarki. Zbyt niskie parametry powodują, że inhalatory nie są w stanie rozbić leku do postaci mgiełki albo, że po kilku inhalacjach spada ich wydajność.

Czym się kierować przy wyborze odpowiedniego inhalatora?

Należy zwrócić uwagę na wielkość cząsteczek jakie wytwarza inhalator tłokowy. Im średnica cząsteczki mniejsza, tym głębiej lek dotrze. Wielkość cząsteczek ok. 8 mikronów zapewnia dotarcie jedynie do gardła, więc patrzmy w instrukcji żeby ta wielkość była mniejsza (od 1-5 mikronów). Zwracajmy również uwagę na tzw. frakcję respirabilną, czyli odsetek cząsteczek aerozolu, których średnica jest mniejsza niż 5 mikronów. Inhalatory tłokowe o najlepszych pod tym względem parametrach to te, których frakcja wynosi 70-80%. Istotna jest również prędkość przepływu powietrza, która jest niezbędna do odpowiedniego rozbicia cząstek konkretnych leków. Zazwyczaj na ulotce leku jest podane jaką prędkość pracy na minutę powinien mieć używany do tego leku inhalator. Weźmy również pod uwagę głośność pracy. Najlepiej żeby mieściła się ona w granicach 50- 55 dBa. Również ważny jest czas ciągłej pracy. Inhalatory, których czas pracy jest ograniczony, np.do 30 min.a potem 30min.przerwy, mogą się nie sprawdzić w przypadku zakatarzenia, infekcji całej rodziny, czy też u osób chorych wymagających częstych inhalacji. Lepiej wybrać model przeznaczony do rzeczywistej pracy ciągłej.