Jak wygląda życie ze schizofrenią?

Schizofrenia to przewlekłe, ciężkie zaburzenie psychiczne, w którym człowiek ma trudności z określeniem różnicy między tym, co rzeczywiste, a tym, co nie prawdziwe. Według Narodowego Instytutu Zdrowia Psychicznego, około 1 procent populacji cierpi na to zaburzenie. Choroba może również wpływać na rodziny. Osoby ze schizofrenią zwykle mają trudności z utrzymaniem pracy i dbaniem o siebie. Muszą liczyć na pomoc rodziny i przyjaciół. Choroba jest często błędnie rozumiana, ale można ją leczyć, a w wielu przypadkach jednostka może prowadzić produktywne i normalne życie.

Jak wygląda życie osoby ze schizofrenią? Kogo kocha taka osoba? Czego pragnie? Co daje jej siłę, a co przygniata? Całą tą wiedzą Maksymilian Wójtowicz dzieli się z czytelnikami w swojej publikacji, odkrywając swoje wnętrze i zabierając w niezwykłą podróż, mówiąc: zanim mnie ocenisz, choć spróbuj mnie poznać.

Książka w sprzedaży – http://www.psychoskok.pl/produkt/schizofreniczny-obraz-swiata/

Jakie są objawy schizofrenii?

Osoby z rozpoznaniem schizofrenii mogą wykazywać różnorodne objawy chorobowe. Objawy te często przychodzą i odchodzą, a w niektórych przypadkach jednostka może nauczyć się radzić sobie z objawami, więc często nie są zauważalne. Istnieją trzy kategorie objawów: objawy pozytywne, objawy negatywne i objawy poznawcze.
Do pozytywnych objawów należą:

• Halucynacje: człowiek może widzieć, słyszeć, wąchać lub czuć rzeczy, których nie ma. Większość osób, u których zdiagnozowano to zaburzenie, usłyszy głosy. Głosy mogą ostrzec osobę o zagrożeniach lub nakazać osobie, aby zrobiła coś. Osoba może spędzić dużo czasu rozmawiając z głosami w swojej głowie. Może to być jednocześnie kilka głosów, a głosy mogą nawet rozmawiać ze sobą.
• Urojenia: osoba ze schizofrenią często ma fałszywe przekonania o czymś. Osoba może myśleć, że sąsiedzi szpiegują ich lub ktoś chce je zaatakować. Jednostka spędza dużo czasu martwiąc się o to, co inni myślą i robią dla nich.
• Zaburzenia myślenia i ruchu: osoba ze schizofrenią może mieć trudności z organizowaniem myśli w coś znaczącego. Mogą przestać nagle mówić lub mówić niezrozumiale. Ruchy ciała mogą się pobudzić lub osoba nie może się w ogóle poruszać. Objawy negatywne są często związane z zaburzeniem normalnych emocji i zachowań. Osoby aktywne fizycznie będą wykazywać brak zainteresowania i przyjemności w życiu codziennym. Może istnieć brak możliwości utrzymania zaplanowanych działań, a osoba często nie mówi, kiedy się do niej mówi. Osoba wykazująca objawy negatywne często potrzebuje pomocy w codziennych czynnościach, takich jak higiena osobista. Objawy poznawcze występują tylko w testach. Objawy te obejmują niezdolność do zrozumienia informacji i trudności z koncentracją i uwagą. Osoba może również mieć problemy ze znajomością sposobu korzystania z informacji po jej otrzymaniu. Objawy poznawcze utrudniają jednostce prowadzenie normalnego życia bez dużego stresu emocjonalnego.

Zobacz więcej książek o podobnej tematyce, poruszającej sprawy dotyczące zdrowia psychicznego – http://www.psychoskok.pl/tag-produktu/schizofrenia/

Jak leczy się schizofrenię?

Według amerykańskiego Departamentu Zdrowia i Opieki Społecznej, ponieważ nie istnieje dokładnie znana przyczyna schizofrenii, najlepszą metodą leczenia jest próba wyeliminowania objawów choroby. Zwykle obejmuje to różnorodne leki przeciwpsychotyczne i terapie psychospołeczne. Leki mogą obejmować:

• Risperidon
• Arypiprazol
• Paliperydon
• Olanzapina
• Kwetiapina

Wiele osób doświadcza skutków ubocznych, gdy zaczynają regularnie zażywać te leki, co może obejmować zawroty głowy, niewyraźne widzenie, szybkie bicie serca, problemy z miesiączką i wysypkę skórną. Objawy te zwykle ustępują po kilku dniach, dlatego ważne jest, aby kontynuować przyjmowanie leków. Objawy schizofrenii powinny również ustąpić kilka dni po przyjęciu leku. Osoba może być zmuszona wypróbować kilka różnych recept przed znalezieniem odpowiedniej. Leki są zwykle do końca życia. Jeśli masz schizofrenię i zdecydujesz się zaprzestać przyjmowania leków, powinieneś zobaczyć lekarza, który powinien być odstawiony powoli. Nigdy nie należy przerywać nagle przyjmowania leku.

Po ustabilizowaniu pacjenta za pomocą leków rozpocznie się leczenie psychospołeczne. Te zabiegi pomogą osobie radzić sobie z codziennymi wyzwaniami, takimi jak komunikacja, praca i relacje.

Według Narodowego Instytutu Zdrowia Psychicznego, pacjent, który przechodzi terapię psychospołeczną, jest bardziej skłonny do kontynuowania przyjmowania leków i jest mniej narażony na nawrót lub hospitalizację.

Jak możesz żyć z chorobą

Jeśli zdiagnozowano schizofrenię, najlepszą czynnością, jaką możesz zrobić, jest wzięcie aktywnej roli w zarządzaniu chorobą. Poznaj znaki ostrzegawcze nawrotu i zaplanuj działania, aby poradzić sobie z tymi objawami. Im szybciej odpowiesz, tym mniej czasu poświęcisz na odzyskanie. Możesz także nauczyć się umiejętności radzenia sobie z radzeniem sobie z najgorszymi i najbardziej uporczywymi objawami.

Jak pomóc osobie ze schizofrenią

Jeśli opiekujesz się chorym członkiem rodziny, ważne jest, aby wiedzieć, jak poradzić sobie z chorobą. Lekarz może poprosić członków rodziny o rozmowę z terapeutą, który nauczy członków rodziny strategii radzenia sobie w przypadku np. nasilenia objawów choroby itp. Członkowie rodziny mogą również dowiedzieć się, jak upewnić się, że ukochana osoba wie, jak pozostać na lekach i kontynuować leczenie. Rodziny powinny mieć wszystkie numery kontaktowe i wiedzieć, gdzie zabrać osobę na usługi ambulatoryjne i usługi rodzinne.

Grupy samopomocy są dostępne zarówno dla osób ze schizofrenią, jak i ich rodzin. Twój lekarz zazwyczaj może wskazać najlepsze grupy samopomocy w twojej okolicy. Często warto wiedzieć, że są inni, którzy przechodzą przez te same lub podobne okoliczności. Wiedząc, że inni cierpią na tę samą chorobę, możesz czuć się mniej odizolowany. Możesz zadawać pytania i dowiedzieć się, co jest dla nich najlepsze, a nawet nauczyć się nowych metod radzenia sobie ze schizofrenią.