Czym jest osobowość z pogranicza?
Borderline. Osobowość z pogranicza. Stabilna niestabilność. Często spotykamy się z tymi terminami, jednak mało kto wie, co tak naprawdę oznaczają. Czym charakteryzuje się to tajemnicze zaburzenie osobowości?
Czym są zaburzenia osobowości?
Często mylone z chorobami psychicznymi, zaburzenia osobowości to takie zaburzenia, w których wyodrębnić można pewne stałe i niepodatne na modyfikację wzorce nieprawidłowych relacji z otoczeniem. Osoby z taką diagnozą ukształtowały w procesie tworzenia się ich osobowości sztywne, nieelastyczne cechy oraz sposoby reagowania i działania, które w większym lub mniejszym stopniu uniemożliwiają im pełnienie oczekiwanych społecznie ról. W sposób niekonwencjonalny podchodzą do otaczającego je świata, a ich zachowania bywają niezrozumiałe przez ogół ich otoczenia, co przekłada się na liczne konflikty w życiu osobistym i zawodowym.
Co wyróżnia osobowość borderline na tle pozostałych zaburzeń osobowości?
W połowie ubiegłego wieku, wśród angielskich i amerykańskich klinicystów zajmujących się problemami natury psychicznej, pojawił się problem rozróżniania niektórych zaburzeń nerwicowych od tych psychotycznych. Badani przez nich pacjenci wykazywali cechy i zachowania neurotyczne na zmianę z takimi, które mogłyby sugerować diagnozę schizofrenii. Epizody psychotyczne były okresowe, dość krótkotrwałe i odwracalne, stan emocjonalny ciągle się zmieniał, a jednocześnie pozostawał stabilny w swojej zmienności. Pacjenci wykazywali też pewne deficyty w zakresie umiejętności społecznych. Ponieważ ich stan nie pogarszał się jednak na tyle, by można było z całą pewnością stwierdzić u nich schizofrenię, lekarze ci i terapeuci decydowali się stawiać diagnozę podwójną. Stąd określenie „osobowość z pogranicza” (więcej informacji uzyskasz na https://psychologiazaburzen.pl/borderline/).
Czym charakteryzuje się osobowość typu borderline?
- niestabilność i impulsywność w kontaktach społecznych
- zmienne nastroje
- duża troska o własny wizerunek
- niestabilne poczucie własnej tożsamości i wartości
- pragnienie bardzo silnej relacji z drugą osobą
- naprzemienne idealizowanie i dewaluowanie najbliższych
- obawa o bycie porzuconym
- niska tolerancja stresu i frustracji
- stany lękowe
- przewlekłe poczucie pustki
- częste próby samobójcze i samookaleczenia
- okresowe epizody utraty kontaktu ze światem realnym (np. halucynacje czy objawy dysocjacji)
W leczeniu osobowości typu borderline często wdraża się zarówno środki terapeutyczne, jak i farmakologiczne. Celem tych drugich jest zminimalizowanie nasilenia objawów lęku, depresji czy napadów złości i wyrównanie afektu na tyle, by podjęte działania terapeutyczne mogły przynieść jak najwięcej pożytku.