Jak sobie radzić ze śmiercią Twojego zwierzaka?
Kiedy umiera osoba, którą kochasz, naturalne jest, że odczuwasz smutek, wyrażasz żal i oczekujesz, że przyjaciele i rodzina zapewnią zrozumienie i pocieszenie.
Niestety, nie zawsze otrzymujesz takie zrozumienie, gdy umiera zwierzę. Niektórzy ludzie wciąż nie rozumieją, w jaki sposób zwierzęta mogą odgrywać kluczową rolę w życiu, a niektórzy mogą nie rozumieć, dlaczego rozpaczasz z powodu „tylko zwierzaka”. Barbara Borzymowska jest psycholożką ludzką i zwierzęcą, która książką „Muszę już iść”, pociesza osoby, które straciły ukochanego psa. Ta bolesna utrata: „to jest po prostu żałoba”. Autorka prowadzi zajęcia dogoterapeutyczne, pisze publikacje naukowe i poruszające wiersze. W wywiadzie poetka odpowiedziała, dlaczego powstała i jakie ma przesłanie książka „Muszę już iść”.
Członkowie rodziny
Wiemy, ile dla większości ludzi znaczą zwierzęta domowe. Ludzie kochają swoje zwierzęta i uważają je za członków swojej rodziny. Opiekunowie często świętują urodziny swoich pupili, zwierzają się zwierzętom i noszą ich zdjęcia w portfelach. Więc kiedy umiera ukochany zwierzak, nie jest niczym niezwykłym, że czujemy się przytłoczeni intensywnością smutku. Dlaczego śmierć zwierzaka tak boli? SPRAWDŹ!
Zwierzęta zapewniają towarzystwo, akceptację, wsparcie emocjonalne i bezwarunkową miłość. Jeśli zrozumiesz i zaakceptujesz tę więź między ludźmi a zwierzętami, zrobiłeś już pierwszy krok w kierunku radzenia sobie ze stratą zwierzaka: wiedząc, że żałoba po śmierci zwierzaka jest w porządku.
Znalezienie sposobów radzenia sobie ze stratą może przybliżyć Cię do dnia, w którym wspomnienia przynoszą uśmiech zamiast łez.
Psia dusza
To tylko pies, tak mówisz, tylko pies…
A ja ci powiem
Ze pies to czasem więcej jest niż człowiek
On nie ma duszy, mówisz…
Popatrz jeszcze raz
Psia dusza większa jest od psa
My mamy dusze kieszonkowe
Maleńka dusza, wielki człowiek
Psia dusza się nie mieści w psie
I kiedy się uśmiechasz do niej
Ona się huśta na ogonie
A kiedy się pożegnać trzeba
I psu czas iść do psiego nieba
To niedaleko pies wyrusza
Przecież przy tobie jest psie niebo
Z tobą zostaje jego dusza
„Nie da się zrozumieć, czemu. Nie da się nie cierpieć. Jeśli masz szczescie, on odejdzie sam. Jeśli nie, będziesz cierpiał dodatkowo, bijąc się z myślami, czy to naprawdę ten moment. A może można było jeszcze trochę? Jeszcze miesiąc? Może by mu się jednak poprawiło? Jeszcze tydzień? Jeszcze dzień? Nie da się nie cierpieć”. – wyznaje ceniona poetka i psycholożka, ludzka i zwierzęca, Barbara Borzymowska poleca ten tomik poetycki, przede wszystkim właścicielom psów.
Proces żalu
Proces żalu jest tak indywidualny jak człowiek, trwający dni dla jednej osoby, lata dla drugiej. Proces zazwyczaj rozpoczyna się od zaprzeczenia, które zapewnia ochronę do czasu, aż osoby zdadzą sobie sprawę z własnej straty.
Niektórzy opiekunowie mogą próbować targować się z wyższą mocą, sobą, a nawet swoim zwierzakiem, aby przywrócić życie. Niektórzy odczuwają złość, która może być skierowana na każdą osobę związaną ze zwierzęciem, w tym rodzinę, przyjaciół i weterynarzy. Opiekunowie mogą również czuć się winni z powodu tego, co zrobili lub czego nie zrobili; mogą czuć, że to niestosowne, aby byli tak zdenerwowani.
Po ustąpieniu tych uczuć opiekunowie mogą doświadczyć prawdziwego smutku lub żalu. Mogą stać się wycofani lub przygnębieni. Akceptacja pojawia się, gdy akceptują rzeczywistość swojej straty i pamiętają swojego zwierzęcego towarzysza z malejącym smutkiem.
Radzenie sobie z żalem
Chociaż smutek jest osobistym doświadczeniem, nie musisz sam stawiać czoła swojej stracie. Dostępnych jest wiele form wsparcia, w tym usługi doradcze w przypadku żałoby po zwierzętach domowych, gorące linie wsparcia w przypadku utraty zwierząt domowych, lokalne lub internetowe grupy osób w żałobie po zwierzętach domowych, książki, filmy wideo i artykuły z czasopism.
Oto kilka sugestii, które pomogą Ci sobie z tym poradzić:
- Uznaj swój smutek i daj sobie pozwolenie na jego wyrażenie.
- Nie wahaj się dotrzeć do innych, którzy potrafią wysłuchać życzliwego ucha. Zrób trochę informacji w Internecie, a znajdziesz setki zasobów i grup wsparcia, które mogą być dla Ciebie pomocne.
- Napisz o swoich uczuciach w dzienniku, wierszu, eseju lub opowiadaniu.
- Zadzwoń do swojego lekarza weterynarii lub lokalnego humanitarnego społeczeństwa, aby sprawdzić, czy oferują grupę wsparcia lub gorącą linię w przypadku utraty zwierząt, czy też mogą skierować Cię do jednej z nich.
- Przygotuj pomnik dla swojego zwierzaka.
Dzieci
Utrata zwierzaka może być pierwszym doświadczeniem śmierci dziecka. Dziecko może obwiniać siebie, swoich rodziców lub lekarza weterynarii za to, że nie uratowało zwierzaka. I mogą czuć się winni, przygnębieni i przerażeni, że inni, których kochają, mogą zostać im odebrani.
Próba ochrony dziecka, mówiąc, że zwierzak uciekł, może sprawić, że dziecko będzie oczekiwać powrotu zwierzaka i poczuje się zdradzone po odkryciu prawdy. Wyrażanie własnego żalu może uspokoić dziecko, że smutek jest w porządku i pomóc mu przepracować swoje uczucia.
Seniorzy
Radzenie sobie ze stratą zwierzaka może być szczególnie trudne dla seniorów. Ci, którzy żyją samotnie, mogą odczuwać utratę celu i ogromną pustkę. Śmierć zwierzęcia może również wywołać bolesne wspomnienia innych strat i przypomnieć opiekunom o ich własnej śmiertelności. Co więcej, decyzja o pozyskaniu kolejnego zwierzaka jest skomplikowana przez możliwość, że zwierzę może przeżyć opiekuna, a decyzja o zdobyciu kolejnego zwierzaka zależy od fizycznej i finansowej zdolności danej osoby do opieki nad nowym zwierzakiem.
poznaj – Dlaczego małżonkowie nie podejmują decyzji o rozwodzie, pomimo że nie układa im się w związku?
Z tych wszystkich powodów, bardzo ważne jest, aby starsi właściciele zwierząt podjęli natychmiastowe kroki w celu poradzenia sobie ze stratą i odzyskania poczucia celu.
Jeśli jesteś seniorem, spróbuj nawiązać kontakt z przyjaciółmi i rodziną, zadzwonić na infolinię wsparcia w przypadku utraty zwierząt, a nawet zgłosić się na wolontariat w lokalnym, humanitarnym społeczeństwie.
Zdobycie kolejnego zwierzaka
Pośpiech w podejmowaniu tej decyzji nie jest sprawiedliwy wobec ciebie lub twojego nowego zwierzaka. Każde zwierzę ma swoją niepowtarzalną osobowość, a nowe zwierzę nie może zastąpić utraconego. Będziesz wiedzieć, kiedy nadejdzie właściwy moment na adopcję nowego zwierzaka po tym, jak poświęcisz sobie czas na żałobę, rozważysz, czy jesteś gotowy i zwrócisz szczególną uwagę na swoje uczucia.
