Trauma – reakcja i powrót do zdrowia
Silne reakcje emocjonalne lub fizyczne po niepokojącym wydarzeniu są normalne. Jednak w większości przypadków reakcje te ustępują jako część naturalnego procesu gojenia i regeneracji organizmu. Jest wiele rzeczy, które możesz zrobić, aby poradzić sobie z takim doświadczeniem i wyzdrowieć.
Odważna opowieść autorki o traumatycznych epizodach z jej życia skierowana głownie do kobiet po przejściach.
Książka w ofercie sprzedaży – https://tylkorelaks.pl/1004-po-supelku-do-klebka.html
Traumatyczne przeżycie to każde wydarzenie w życiu, które zagraża naszemu bezpieczeństwu i potencjalnie naraża na niebezpieczeństwo nasze życie lub życie innych osób. W rezultacie osoba doświadcza wysokiego poziomu stresu emocjonalnego, psychicznego i fizycznego, który tymczasowo zakłóca jej zdolność do normalnego funkcjonowania w codziennym życiu. Czy możemy w pełni wyleczyć się z traumy?
Przykłady potencjalnie traumatycznych doświadczeń obejmują:
- klęski żywiołowe, takie jak pożar buszu czy powódź
- bycie ofiarą lub świadkiem przestępstwa, aktu przemocy lub rozboju;
- bycie zaangażowanym w poważny wypadek samochodowy lub transportowy lub byciem świadkiem poważnego wypadku samochodowego lub transportowego;
- przebywanie w samolocie zmuszonym do awaryjnego lądowania
- bycie fizycznie zaatakowanym
- bycia narażonym na obrazy, doniesienia prasowe lub posty w mediach społecznościowych dotyczące tego typu wydarzeń.
Reakcje na traumę
Sposób, w jaki dana osoba reaguje na traumę, zależy od wielu czynników, takich jak rodzaj i nasilenie zdarzenia traumatycznego, ilość dostępnego wsparcia dla osoby po zdarzeniu, inne stresory aktualnie doświadczane w życiu osoby, istnienie określonej osobowości cechy, naturalny poziom odporności i czy dana osoba miała wcześniej jakieś traumatyczne doświadczenia. Typowe reakcje obejmują szereg reakcji psychicznych, emocjonalnych, fizycznych i behawioralnych. Reakcje te są normalne i w większości przypadków ustępują jako część naturalnego procesu gojenia i regeneracji organizmu.
Przykłady typowych reakcji na traumę to:
- czujesz się tak, jakbyś był w stanie „wysokiej czujności” i „jesteś czujnym” na wszystko, co może się wydarzyć
- uczucie odrętwienia emocjonalnego, jakby w stanie „szoku”
- stawać się emocjonalnym i zdenerwowanym
- uczucie skrajnego zmęczenia i zmęczenia
- uczucie dużego stresu i/lub niepokoju
- bycie bardzo opiekuńczym wobec innych, w tym rodziny i przyjaciół
- nie chcąc opuszczać określonego miejsca w obawie przed tym, „co może się wydarzyć”.
Dzieci i młodzież mogą reagować na traumę inaczej niż dorośli i często w zaskakujący sposób.
Reakcje psychiczne na traumę
Reakcje psychiczne na traumę obejmują:
- zmniejszona koncentracja i pamięć
- natrętne myśli o wydarzeniu
- wielokrotne odtwarzanie fragmentów wydarzenia w umyśle
- zamieszanie lub dezorientacja.
Reakcje emocjonalne na traumę
Reakcje emocjonalne na traumę mogą obejmować:
- strach, niepokój i panika
- szok – trudność w uwierzenie w to, co się wydarzyło, poczucie oderwania i zagubienia
- uczucie odrętwienia
- brak chęci integrowania się z innymi lub wycofania się z otoczenia
- ciągły alarm – poczucie, że niebezpieczeństwo nadal istnieje lub wydarzenie trwa
- zawód – po zakończeniu kryzysu zmęczenie może stać się oczywiste.
Reakcje emocjonalne na wydarzenie są odczuwalne w fazie załamania i obejmują depresję, unikanie, poczucie winy, nadwrażliwość i wycofanie.
Fizyczne reakcje na traumę
Traumatyczne doświadczenia mogą powodować reakcje fizyczne, w tym:
- zmęczenie lub wyczerpanie
- zakłócony sen
- nudności, wymioty i zawroty głowy
- bóle głowy
- nadmierne pocenie
- zwiększone tętno.
Reakcje behawioralne na traumę
Typowe reakcje behawioralne na traumę obejmują:
- unikanie przypomnień o wydarzeniu
- niemożność przestania skupiać się na tym, co się wydarzyło
- zanurzenie się w zadaniach związanych z odzyskiwaniem\
- tracąc kontakt z normalnymi codziennymi czynnościami
- zmieniony apetyt, na przykład jedzenie dużo więcej lub dużo mniej
- sięganie po substancje takie jak alkohol, papierosy i kawa
- problemy ze snem.
Nadawanie sensu traumatycznemu wydarzeniu
Kiedy niepokojące wydarzenie się skończy, może się okazać, że próbujesz nadać mu sens. Może to obejmować myślenie o:
- jak i dlaczego to się stało
- jak i dlaczego byłeś zaangażowany
- dlaczego czujesz się tak, jak się czujesz
- czy uczucia, które teraz masz, odzwierciedlają to, jaką jesteś osobą
- czy doświadczenie zmieniło twój pogląd na życie i jak.
Pomoc w rozwiązaniu traumatycznych reakcji na traumę
Istnieje wiele strategii, które można zastosować, aby pomóc osobie rozwiązać traumatyczne reakcje.
Proces gojenia i powrotu do zdrowia po traumie
Każde wydarzenie, które naraża na niebezpieczeństwo własne życie lub życie innych, powoduje, że ludzkie ciało przechodzi w stan wzmożonego pobudzenia. Przypomina to „tryb awaryjny”, który obejmuje włączenie serii alarmów wewnętrznych. Tryb awaryjny daje ludziom możliwość uzyskania dostępu do dużej ilości energii w krótkim czasie, aby zmaksymalizować szansę na przeżycie.
Większość ludzi pozostaje w trybie awaryjnym tylko przez krótki czas lub do czasu, aż minie bezpośrednie zagrożenie. Jednak przebywanie w trybie awaryjnym zużywa zapasy energii życiowej i dlatego ludzie często czują się później dość zmęczeni.
Normalny proces gojenia i regeneracji obejmuje wyjście organizmu ze stanu wzmożonego pobudzenia. Innymi słowy, wewnętrzne alarmy wyłączają się, wysoki poziom energii ustępuje, a ciało powraca do normalnego stanu równowagi i równowagi. Zazwyczaj powinno to nastąpić w ciągu około miesiąca od zdarzenia.
Zespół stresu pourazowego (PTSD)
Po niepokojącym wydarzeniu niektórzy ludzie uważają, że ich reakcje są poważne i nie ustępują stopniowo po miesiącu. Poważne, długotrwałe reakcje mogą być niepełnosprawne i mogą wpływać na relacje danej osoby z rodziną i przyjaciółmi, a także na zdolność do pracy. Takie reakcje mogą wskazywać na zespół stresu pourazowego. W tym stanie wpływ zdarzenia nadal powoduje wysoki poziom stresu.